ಸಿಂಗಲೀಲಾ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಉದ್ಯಾನವನವು ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳದ ಡಾರ್ಜಿಲಿಂಗ್ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಸಮುದ್ರ ಮಟ್ಟದಿಂದ 2300 ಮೀಟರ್‌ಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಎತ್ತರದಲ್ಲಿರುವ ಸಿಂಗಲೀಲಾ ರಿಡ್ಜ್ ನಲ್ಲಿದೆ. ಈ ಉದ್ಯಾನವನವನ್ನು 1986ರಲ್ಲಿ ವನ್ಯಜೀವಿ ಅಭಯಾರಣ್ಯವೆಂದು ಘೋಷಿಸಲಾಗಿ ನಂತರ, 1992ರಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಉದ್ಯಾನವನವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಲಾಯಿತು. 1994 ರಲ್ಲಿ ಕೆಂಪು ಪಾಂಡಾಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಸಿಂಗಲೀಲಾ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಉದ್ಯಾನವನದಲ್ಲಿ ಸಂರಕ್ಷಣಾ ತಳಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಲಾಯಿತು. 2003ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ 22 ಕೆಂಪು ಪಾಂಡಾಗಳನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಲಾಯಿತು. 2004ರಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ 2 ಹೆಣ್ಣು ಕೆಂಪು ಪಾಂಡಾಗಳನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಲಾಯಿತು. 2019 ರಲ್ಲಿ, 4 ಪಾಂಡಾಗಳನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು.

ಈ ಉಪಕ್ರಮದ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಸಿಂಗಲೀಲಾ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಉದ್ಯಾನವನದಲ್ಲಿ ಕೆಂಪು ಪಾಂಡಾಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಈ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ಮಣೆಭಂಜಂಗ್‌ನಿಂದ ಸಂದಕ್ಫು ಮತ್ತು ಫಲುತ್‌ಗೆ ಚಾರಣ ಮಾರ್ಗವಾಗಿ ದೀರ್ಘಕಾಲ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಡಾರ್ಜಿಲಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಸಿಂಗಲೀಲಾ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರ್ಕಾರವು ಸಿಕ್ಕಿಂ ದರ್ಬಾರ್‌ನಿಂದ 1887ರಲ್ಲಿ ಖರೀದಿಸಿತು. ಇದನ್ನು 1992ರಲ್ಲಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಉದ್ಯಾನವನವಾಗಿ ಅಧಿಸೂಚಿಸಿ, ಅಧಿಕೃತವಾಗಿ ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮಕ್ಕಾಗಿ ತೆರೆಯಲಾಯಿತು. ಉದ್ಯಾನವು ಪೂರ್ವ ಹಿಮಾಲಯದ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದು, ಸಿಂಗಲೀಲಾ ರಿಡ್ಜ್ ಸ್ಥೂಲವಾಗಿ ಉತ್ತರದಿಂದ ದಕ್ಷಿಣಕ್ಕೆ ಸಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹಿಮಾಲಯ ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳವನ್ನು ಇತರ ಪೂರ್ವ ಹಿಮಾಲಯ ಶ್ರೇಣಿಗಳಿಂದ ಪಶ್ಚಿಮಕ್ಕೆ ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸುತ್ತದೆ. ರಮ್ಮಮ್ ನದಿ ಮತ್ತು ಶ್ರೀಖೋಲಾ ನದಿ ಉದ್ಯಾನವನದ ಮೂಲಕ ಹರಿಯುತ್ತದೆ. ಉದ್ಯಾನವನದ ಎತ್ತರದ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಿಂದಾಗಿ, ಇದು ಮೂರು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಬಯೋಮ್‌ಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ.

ಪೂರ್ವ ಹಿಮಾಲಯದ ಸಬಾಲ್ಪೈನ್ ಕೋನಿಫರ್ ಅರಣ್ಯಗಳ ಪರಿಸರ ಪ್ರದೇಶ, ಸಮಶೀತೋಷ್ಣ ಕೋನಿಫೆರಸ್ ಕಾಡುಗಳ ಬಯೋಮ್, ಪೂರ್ವ ಹಿಮಾಲಯದ ವಿಶಾಲ ಎಲೆಗಳ ಕಾಡುಗಳ ಪರಿಸರ ಪ್ರದೇಶ, ಸಮಶೀತೋಷ್ಣ ವಿಶಾಲ ಎಲೆಗಳು ಮತ್ತು ಮಿಶ್ರ ಅರಣ್ಯಗಳ ಬಯೋಮ್, ಹಿಮಾಲಯನ್ ಉಪೋಷ್ಣವಲಯದ ಪೈನ್ ಕಾಡುಗಳ ಪರಿಸರ ಪ್ರದೇಶ, ಉಪೋಷ್ಣವಲಯದ ಕೋನಿಫೆರಸ್ ಅರಣ್ಯ ಬಯೋಮ್. ಉಪೋಷ್ಣವಲಯದ ಬಯೋಮ್ ಸ್ಥೂಲವಾಗಿ 1800 ರಿಂದ 3000 ಮೀ ಎತ್ತರದ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿದ್ದು, ಸಮಶೀತೋಷ್ಣ ಬಯೋಮ್ 3000 ಮೀ ನಿಂದ 4500 ಮೀ ಎತ್ತರದ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿದೆ. ಈ ಉದ್ಯಾನವನದಲ್ಲಿ ದಪ್ಪ ಬಿದಿರು, ಓಕ್, ಮ್ಯಾಗ್ನೋಲಿಯಾ ಮತ್ತು ರೋಡೋ ಡೆಂಡ್ರಾನ್ ಕಾಡುಗಳು ಸಿಂಗಲೀಲಾ ರಿಡ್ಜ್ ನ್ನು ಆವರಿಸಿದೆ.

ಕಾಡು ಹೂವುಗಳು ವಸಂತಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅರಳಿದಾಗ ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಂದು ಮಾನ್ಸೂನ್ ನಂತರದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಅರಳುತ್ತದೆ. ಸಂದಕ್ಫುವನ್ನು "ವಿಷಕಾರಿ ಸಸ್ಯಗಳ ಪರ್ವತ"ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಏಕೆಂದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುವ ಹಿಮಾಲಯನ್ ಕೋಬ್ರಾಲಿಲ್ಲಿಗಳ ದೊಡ್ಡ ಸಾಂದ್ರತೆಯಿಂದಾಗಿ. ಡಾರ್ಜಿಲಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಲಾಯ್ಡ್ ಬೊಟಾನಿಕಲ್ ಗಾರ್ಡನ್‌ನ ಆರ್ಕಿಡೇರಿಯಂ ಸುಮಾರು 2500 ಆರ್ಕಿಡ್‌ಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಇದರಲ್ಲಿ 50 ಅಪರೂಪದ ಪ್ರಭೇದಗಳಿವೆ. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವು ಸಿಂಗಲೀಲಾ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಉದ್ಯಾನವನದಿಂದ ಇಲ್ಲಿಗೆ ತರಲಾಗಿದೆ. ಉದ್ಯಾನವನವು ಕೆಂಪು ಪಾಂಡಾ, ಚಿರತೆ ಬೆಕ್ಕು, ಬಾರ್ಕಿಂಗ್‌ಜಿAಕೆ, ಹಳದಿ ಗಂಟಲಿನ ಮಾರ್ಟೆನ್, ಕಾಡುಹಂದಿ, ಪ್ಯಾಂಗೊಲಿನ್ ಮತ್ತು ಪಿಕಾ ಸೇರಿದಂತೆ ಹಲವಾರು ಸಣ್ಣ ಸಸ್ತನಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ದೊಡ್ಡ ಸಸ್ತನಿಗಳಲ್ಲಿ ಹಿಮಾಲಯದಕಪ್ಪು ಕರಡಿ, ಚಿರತೆ, ಮೋಡದ ಚಿರತೆ, ಸೆರೋವ್ ಮತ್ತು ಟೇಕಿನ್ ಸೇರಿವೆ.ಕಾಡುಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸ್ತವ್ಯವನ್ನು ಕಾರ್ಯಸಾಧ್ಯವಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಲು ಸಾಕಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಬೇಟೆಯ ನೆಲೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲ.

ಈ ಉದ್ಯಾನವನದಲ್ಲಿ 120 ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಜಾತಿಗಳ ಪಕ್ಷಿ ಪ್ರಭೇದವಿದ್ದು, ಹಿಮಾಲಯನ್ ರಣಹದ್ದು, ಸ್ಕಾರ್ಲೆಟ್ ಮಿನಿವೆಟ್, ಕಾಲಿಜ್ ಫೆಸೆಂಟ್, ಬ್ಲಡ್ ಫೆಸೆಂಟ್, ಸ್ಯಾಟಿರ್ ಟ್ರಾಗೋಪಾನ್, ಬ್ರೌನ್ ಮತ್ತು ಫುಲ್ವಸ್ ಪ್ಯಾರೋಟ್‌ಬಿಲ್‌ಗಳು, ರೂಫಸ್ ಗಳಂತಹ ಅಪರೂಪದ ಮತ್ತು ವಿಲಕ್ಷಣ ಜಾತಿಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಬೆಂಕಿಯ ಬಾಲದ ಮೈಜೋರ್ನಿಸ್ ಮತ್ತು ಗೋಲ್ಡನ್-ಎದೆಯ ಫುಲ್ವೆಟ್ಟಾದಂತೆ. ಉದ್ಯಾನವನವು ಅನೇಕ ವಲಸೆ ಹಕ್ಕಿಗಳ ಹಾರಾಟದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಈ ಉದ್ಯಾನವನದಲ್ಲಿ ಸರೀಸೃಪಗಳು ಮತ್ತು ಉಭಯಚರಗಳು ಇದ್ದು, ಅಳಿವಿನಂಚಿನಲ್ಲಿರುವ ಹಿಮಾಲಯನ್ ನ್ಯೂಟ್ ಈ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಆಗಾಗ್ಗೆ ಬರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ಮಾಡಲು ಜೋರ್ ಪೋಖ್ರಿ ಮತ್ತು ಸುಖಿಯಾಪೋಖ್ರಿ ಮತ್ತು ಹತ್ತಿರದ ಸರೋವರಗಳ ಸುತ್ತಲೂ ಸೇರುತ್ತದೆ. ಜೋರ್ ಪೋಖ್ರಿ ಮತ್ತು ಸುಖಿ ಯಾಪೋಖ್ರಿ ಉದ್ಯಾನವನದ ಗಡಿಯಿಂದ 20 ಕಿಮೀ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲಿವೆ ಮತ್ತು ಸಂರಕ್ಷಿತ ವನ್ಯಜೀವಿ ಅಭಯಾರಣ್ಯಗಳಾಗಿವೆ. ಉದ್ಯಾನವನಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಲು ಮಾರ್ಚ್-ಮೇ ಮತ್ತು ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ಮಧ್ಯದಿಂದ ಡಿಸೆಂಬರ್ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಮಳೆಗಾಲದ ಕಾರಣದಿಂದ ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಜೂನ್ 16 ರಿಂದ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 15 ರವರೆಗೆ ಈ ಉದ್ಯಾನವನವನ್ನು ಪ್ರವಾಸಿಗರಿಗೆ ಮುಚ್ಚಲಾಗುತ್ತದೆ.